Anatomie van een Financiele Ramp

Op 13 april verscheen het onderzoeksrapport van  een commissie van de Amerikaanse Senaat over de financiele crisis. Na twee jaar onderzoek heeft de commissie een rapport opgesteld van bijna 700 pagina's, met nog eens 5800 pagina's ondersteunend materiaal.
Het rapport bouwt voort op de uitkomsten van vier eerder gehouden hoorzittingen in April 2010 waarbij er vier aspecten van de crisis zijn onderzocht aan de hand van gedetailleerde case studies.
Dat zijn:

1. Risicovolle hypotheekverstrekking, waarbij Washington Mutual als voobeeld dient;
2. Falend toezicht op deze instelling door het Office of Thrift Supervision
3. Misleidende ratings uitgegeven door Moody's en Standard & Poor's op hypotheek gerelateerde beleggingsprodukten
4. Verkoop van deze gestructureerde financiele produkten aan de hand van Goldman Sachs en Deutsche Bank.

De voorzitter van de commissie, senator Carl Levin is opvallend scherp in zijn eindoordeel: "Our investigation found a financial snake pit rife with greed, conflicts of interest, and wrongdoing."
Voor wie de hoorzittingen heeft gevolgd, bevat het rapport weinig nieuws, behalve dat er nieuw bewijs wordt aangedragen voor het misleiden van beleggers door zakenbank Goldman Sachs. Deze bank zou volgens de commissie gespeculeerd hebben tegen eigen fondsen die aan hypotheken gelieerd waren. Ook zou de bank bij een hoorzitting van het Congres gelogen hebben.

Voor mij is het echte nieuws van dit rapport de enorme hoeveelheid materiaal die beschikbaar is gekomen en de zeer gedetailleerde beschrijving van de onderzochte praktijkgevallen. De subtitel van het rapport is niet voor niets "Anatomy of a Financial Collapse." Anatomie betekent letterlijk de leer van de bouw van het menselijk lichaam, maar heeft ook de betekenis van het analyseren van een zaak naar de samenstellende onderdelen.
Wat dat betreft biedt deze anatomische les een fascinerende inkijk op de handel en wandel van de financiele sector, de toezichthouders en de kredietbureau's. Toegegeven, de beschreven gevallen beschrijven een beperkt aantal aspecten en hebben zeker geen betrekking op de financiele sector in zijn geheel.
Het gaat hier echter wel om zaken als eerlijkheid, verantwoordelijkheid en en vertrouwen die op een schandalige manier zijn geschonden.
Daardoor is ook ons land in een ernstige crisis terechtgekomen en mag de belastingbetaler uiteindelijk de rekening betalen. Voor wie wil weten hoe dat zo gekomen is kan ik dit rapport van harte aanbevelen.

Daarbij is het ook nog eens amusant om te lezen vanwege de vele smakelijke achtergrond verhalen.
Zo is er de kredietaanvraag van een Mariachi zanger die beweerde een inkomen te hebben van 6 cijfers. De betrokken medewerker van Washington Mutual kon dat inkomen niet verifieren maar maakte een foto van de zanger in zijn kostuum voor zijn huis. Deze foto belandde in het kredietdossier en het krediet werd vervolgens goedgekeurd.