Dat veroorzaakt nogal wat commotie in de media en ook de vakbonden zijn er niet erg over te spreken. De FNV spreekt van "bijna on-Nederlands en buitenproportioneel."
We vergeten daarbij echter dat dit het resultaat is van een beweging naar prestatiebeloning op de lange termijn die de laatste jaren als goede corporate governance wordt beschouwd.
Bestuurders moeten hun bonuspakketten voor langere tijd aanhouden, drie tot vijf jaar is het minimum. Meurice heeft zijn pakket bijna negen jaar in portefeuille gehad.
Omdat hij er bovendien elk jaar nieuw opties en aandelen bij krijgt loopt dat pakket aardig op in aantal en ook in waarde als de koers van het aandeel stijgt.
Dat laatste is het geval want in 2004, toen Meurice bij ASML begon lag de koers van het aandeel onder de 20 euro. In 2011 lag de koers boven de 30 euro en schommelt nu rond de 50 euro. Op de website "www.bestuursvoorzitter.nl" zien we dat Meurice een rendement voor aandeelhouders heeft gehaald van 347%. Het spreekt voor zich dat hij daar ook in mee profiteert met zijn aandelen en opties, bovendien er zijn weinig bestuursvoorzitter die een dergelijk rendement voor elkaar kregen.
Daarnaast wist hij ASML tot een onbetwiste marktleider te maken in een moeilijke markt met een verdubbeling van de omzet en een verdubbeling van het aantal medewerkers.
Dat is inderdaad bijna on-Nederlands, maar zeker buitenproportioneel, want er zijn niet veel bestuurders die hem dit nadoen.
Wat wel typisch Nederlands is, dat men dan in diverse kranten meldt dat in Nederland in het verleden alleen Jan Bennink bij Numico en Rijkman Groenink bij ABN AMRO in een jaar meer binnen wisten te halen als bestuursvoorzitters, respectievelijk 76 miljoen euro en 29 miljoen euro.
Dat is nu echt appels met peren vergelijken.
Bennink wist Numico succesvol te verkopen na een reorganisatie en Rijkman Groenink verprutste als topman van ABN Amro de strategie van de bank zodat deze een willige overname-prooi werd. Dat hij door het riante overnamebod zijn opties en aandelen in waarde enorm zag stijgen is niet zijn werk, maar je zou zeggen desondanks zijn slechte presteren.
Meurice werkt al bijna 9 jaar onafgebroken aan de uitbouw van ASML en met succes. Dat mag dan van mij beloond worden. De wens dat de beloning van bestuurders meer op de lange termijn gericht moet worden is dan ook bij ASML volledig waargemaakt.
Dat het dan om een groot bedrag gaat als de bonus na een aantal jaren tot uitbetaling komt is geen reden tot grootschalige verontwaardiging.
Het is eerlijk verdiend gezien de buitengewone prestaties, afgesproken met de raad van commissarissen en bovendien goedgekeurd door de aandeelhouders.
We kunnen in Nederland wel meer van dit soort bestuurders gebruiken.
Als we dan kwaad willen worden over onterechte beloningen dan heb ik voor u een beter voorbeeld in de vestigingsplaats van ASML. Omroep Brabant meldt:
Cees Verouden, een oud-bestuurder van thuiszorgorganisatie ZuidZorg in Veldhoven die daarna als adviseur aan ZuidZorg verbonden bleef, heeft in 2011 180.000 euro opgestreken. Daarmee verdiende hij meer dan de nieuwe voorzitter van de Raad van Bestuur. Bovendien werkte hij maar een paar dagen in de week voor de organisatie. Ook reed Verouden in een auto van de zaak van 64.000 euro. Onder zijn bewind kwam ZuidZorg in het nieuws vanwege een dreigende ontslagronde en boze gemeenten die vonden dat ZuidZorg hun afspraken niet nakwam.Toegegeven, het is geen hightech, maar gewoon een elementaire voorziening voor veel hulpbehoevende mensen. Het gaat ook om een veel lager bedrag. De kern is echter dat het niet verdiend is.
Er zijn in ons landje veel te veel mensen die een salaris krijgen dat ze eigenlijk niet waard zijn.
Daar zou de verontwaardiging zich op moeten richten.
Niet op de heer Meurice, want die heeft zijn geld echt wel verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten